altruistik intihar
2019’un ikinci yarısında yaşanan trajik toplu intihar -ya da cinayet- vakaları (habercilik diline pek güvenmemekte fayda var), bir kere daha memleketin sosyolojisini göreve çağırdı. İntiharların sosyolojisi pekâlâ olur ve zaten intiharın sosyolojisi bunun tekil bir psikolojik olgunun etkisiyle gerçekleştiğini değil, kendini verili koşullarda ve verili şartlarda tekrarlayan toplumsal bir
istanbul haritası
İstanbul haritasına mahallelerin kilometrekare başına düşen nüfusu üzerinden bakan bu yazıda olası deprem üzerine de düşünüyorum.
kadın cinayetleri
Emine Bulut’un katledilmesini izleyemedim; izleyebileceğimi de zannetmiyorum. Lânetlemek de yetmiyor, çünkü o kadar da iyi bildiğimiz bir erkeklik musibeti ki bu. 21 yaşında bir sosyoloji öğrencisiyken, epeyi de taraflı bir suç sosyologundan ders almıştım, Kayhan Mutlu. Allah rahmet eylesin, fena insan değildi, ama Türkiye’de suç konusunda resmi bülten
erbaa
Erbaa’yı nereden hatırladığımı hatırlamaya çalışıyordum, Ankara’dan kuzeye doğru yola çıktığımızda. Bir yandan kızımdan ayrı ilk geziye çıkmanın telaşı, öte yandan uzun yolları sevmediğine dair ruhumun bir köşesini kemiren merak -ki, yolda olmak, belki de çocukluğumdan beri vazgeçemediğim yegâne alışkanlıklardan biriydi- ve en nihayetinde daha önce hiç gitmediğim bir
Her sene, yaz vakti mebzul miktarda gezmek çocukluğumdan beri aşina olduğum, bir hayli de sevdiğim bir alışkanlık. Kendi otomobilime sahip olduğumdan beri de, sağa sola gitmeyi daha da çok seviyorum. İlk defa 1974 model bir vosvosla normalde iki buçuk saat sürmesi gereken Bursa-Assos arasını altı saatte almışlığım var, o başka
c.l.r. james
Stuart Hall’un ölümünün üzerinden beş yıl geçmiş. Bu kısa notu da beş yıl önce tutmuşum. Keşke hayatta olsalardı diye düşünüyorum, Thompson, Hall ve Williams, bir de CLR James, sanki muhabbetine doyum olmayacak bir dörtlü. Bilgisayarımın kırkıncı defa taşınmış evrak dehlizinde şu makaleyi arıyordum, o kadar da eminim, derslerde okutmuşum,
Istanbul
İstanbul mahalleleri genç nüfus oranını interaktif olarak görebileceğiniz bu haritada Sinan T. Gülhan'ın şehir sosyolojisi üzerine gözlemlerini de okuyabilirsiniz.
emile durkheim
Durkheim hakkında yazdığım bu kitap bölümünde Durkheim’ın 1897’de yayımlanan “Le Suicide” adlı eserini ve bu eserin akademik çevrelerdeki hızlı yankısını inceliyor, aynı zamanda günümüz akademisinin daha yavaş ve izole fikri alışverişlerini karşılaştırıyor.
açık kaynak
Biz büyürken zaman Windows zamanıydı, babamın bürosunda -o zamanlar yazıhane de denirdi- ilk Windows 3.1’i gördüğümü hatırlıyorum, benim evdeki bilgisayarımda, ki 486-dx gibi bir şeydi, DOS vardı. Dünyalar tatlısı DOS, herşey yerli yerindeydi DOS’ta. Windows dünyayı alt üst etti. Rakipsizdi, herkes nefret ederdi Windows’tan. Muhtemelen o
galatı meşhur
Duymaktan sıkıldığım kelimeler serisi de diyebiliriz. Birkaç tanesi hakkında daha önce yazdım, mesela, bir şeyin sosyolojisi olması meselesi; toplumsal olguların kendi fenomenolojik bir bilimsel özü olmadığı meselesi -fiziksel olguların ne kadar bilimsel özü olduğu tartışmalı olsa bile, toplumun bir bilimsel özü olduğu yanılgısı belirgin. Mesela, Gramsci’nin “organik aydınlar” lafzının
Film
Işıkla Karanlık Arasında, Lütfi Akad’ın biyografisi. İlk baskısı yönetmen hayatteyken, 2004 yılında İş Bankası Yayınları’ndan çıkmış, 2014’ten bu yana İletişim Yayınları basıyor sanırım, bendeki baskısı İletişim’den. Kanonu takip edersek, ister bildung fikrinden bakın, isterseniz büyük-insan kuramı deyin, biyografi liberal eğitimin olmazsa olmaz parçası. Mirasın tanımlayıcısı. Türkiye’
baklava
8 yıl Gaziantep'te görev yapmış bir akademisyenden Gaziantep mutfağına dair öneriler.