Gündelik hayatta, varlığını kısa cümlelerin kısa anlamları üzerine kurmuş bir sosyal tiple karşılaşmak mümkün. Hattâ, karşılaşmamak imkânsız, beyaz yakalılık, suflî aydınlık,”kentlilik” (ne demekse artık), oto-didaktik kanaat imalatı, hep bu aforizmatik varlık biçimini yeniden üretiyor. Düşünüyorum, öyleyse varım. Teatral bir anlamsızlık. Homo aphorismaticus.
