Ankara
Kirli camdan süzülen kurşuni ışık, daracık dairenin havasını hasta bir sarıya boyadı. Metropolün bu köhne köşesinde, umutsuzluk ve yalnızlıkla dolu bir apartman dairesi, günün ilk ışıklarını böylece karşılıyordu. Yastık altında, modern hayatın tutsak ruhlarının çığlıklarını andıran bir karasinek gibi, ısrarla çalan mobil telefonun sesi, günün kasvetini daha da pekiştiriyordu. Varoluşun
Ankara
Gaziantep'ten Orta Avrupa'ya yolculuğun ilk adımı
Hikaye
Ufak bir hikaye: ilkokulu Sinop, İstanbul ve Karaman’da okuduktan sonra, o zamanlar 10 yaşındaki çocuklara yapılan sınava girerek Ankara’nın en iyi -ama ikinci- okulunu kazanmıştım.
Ankara
Ankara'nın Ayrancı mahallesinde büyümeye dair kısa bir hikaye.
Ankara
Ben daha yakın tarihlerden bir yazı zannediyordum, Can Öktemer, 2017’de yazmış Cebeci’den Kızılay’a Yürümek yazısını, flanör ekiyle. Ben de birkaç defa Ankara Üniversitesi’ne zamanında orada olan arkadaşlarımı ziyarete gitmekle beraber, Cebeci rotasını çok geç adımlayan Ankaralılardan sayılırım. Ayrancı çocuğuydum, Ayrancı’da doğdum, orada büyüdüm, ilk gençliğim,
Ankara
Reklam, sadece bir tüketim ideolojisi sunmakla kalmaz; tüketici kimliğiyle doyuma ulaşan, kendini edimler yoluyla gerçekleştiren ve kendi imgesiyle (veya idealiyle) örtüşen tüketici “ben”in bir tasarımını sunar. Nesnelerin imgesel varoluşu üzerine de dayanır. Reklam bu varoluşun bir kertesidir. Tüketme ediminin üstüne eklenen, tasarımların özünde bulunan retoriği, şiiri içerir. Tüketim düş
Ankara
Ankara'da eski adıyla SSK işhanı, yeni Çankaya belediye binasıyla ilgili ufak bir hikaye.