COVID-19 gibi bir krizi anlamak için sadece metropollere değil, bu küresel kentsel ağın tamamına ve onun yarattığı farklılaşmış eşitsizliklere bakmamız gerekir.
Vefa Saygın Öğütle’nin doktorantlar ve yüksek lisans öğrencileriyle yaptığı COVID-19 ve Sosyal Eşitsizlik açık dersler serisine “Gezegen Çapında Kentleşme” dersiyle konuk oldum.
Bu videoda Sinan Tankut Gülhan kitabını tanıtarak şehirlerin görünen "büyüsü"nün altındaki gizli ideolojik ve ekonomi-politiğini araştırıyor. Konuşmacı, 1968'den ilham alarak geleneksel kent teorilerini eleştiriyor ve yeni kent sosyolojisinin temel ilkelerini sunuyor.
Türkiye'de üç farklı enflasyon ölçümü (TÜİK, ENAG, İTO), teknik farklılıkların ötesinde politik bir mücadele alanı yaratmakta, veri şeffaflığı krizi ve ekonomik gerçekliğin temsili sorununu gözler önüne sermektedir.
1960 İstanbul Konut Mesken sayımının önemli öğelerini değerlendirdiğimiz bu görselleştirme, salt istatistiki bir döküm olmanın ötesinde, şehrin tarihsel bir kırılma anındaki sosyo-mekânsal çerçevesini de çiziyor.
TÜİK ve ENAG enflasyonu arasındaki %2.57'lik ortalama fark, basit bir istatistiksel sapma olmaktan ziyade, ekonomik ve siyasi hegemonyanın inşasında rakamların nasıl kullanıldığının çarpıcı bir göstergesidir.